Het allerdaagse drukke koreaanse leventje

En toen was t alweer een maand geleden dat ik voor t laatst geschreven heb, we worden er wat luier in. Alles loopt een beetje zo zn gangetje en het lijkt of je nooit ander gewend bent geweest dan hier zo leven. Als ik denk aan wat ik de afgelopen maand heb gedaan heb ik geen idee, je maakt toch elke dag zoveel mee of doet zoveel leuke dingen dat de dag ervoor alweer ver weg lijkt . Ik kan me ook niet voorstellen dat ik hier nu al 1,5 maand ben, maar aan de andere kant lijkt het alsof ik hier al een halfjaar ben. Als je in het weekend zaterdags en zondag wat doet ben je zondag alweer vergeten wat je zaterdag hebt gedaan en zodra je het weer weet denk je, huh was dat gisteren? was dat niet vorige week ofso? Er is nog 3,5 maand over voor ik naar Nederland terug ga, dat is lang als je denkt aan Nederland, maar ook ontzettend kort als je denkt aan t weggaan van hier. Natuurlijk mis ik Nederland best wel, school, mn vrienden, mn familie. Tis gek hoe alles prima gaat en je sommige momenten niemand mist maar je toch automatisch begint te smilen als je iemand op skype kan zien. Gelukkig heb ik hier een hele lieve leuke familie waar ik echt superdankbaar voor ben, het voelt als een 2e thuis hier, en als een echte 2e familie ipv een gastgezin. Ik heb hier een superlieve moeder van wie ik echt begin te houden wat voor mij toch wel eventjes wat anders is van thuis. En bovendien mn 2 oudere zussen waarmee ik met de dag closer wordt. Mn gastvader doe ik niet zoveel mee dus nouja dat is gewoon. Ik geniet nogsteeds van alles wat ik hier om me heen zie, het uiterlijk van het land maar ook van de mensen. Ik hou ervan om Korea in het donker te zien, hoe duizende signs van winkels cafes karaokes noem het maar op overal oplichten, hoe van alle apartementengebouwen en kantoren en huizen licht komt, van die kleine dingen kan ik genieten. Of die momenten dat je buiten loopt of in de bus of auto zit en om je heen kijkt, de bergen ziet, de autos, alle bruggen over de straten, de 4-baans wegen tussen steden door steden waar je maar max 70 km mag rijden. Ik kan nu al zeggen dat ik voor altijd minstens 2 thuizen zal hebben, voor altijd 2 families voor altijd 2 landen waar ik me thuis voel.

Maargoed wat heb ik de afgelopen maand allemaal meegemaakt, daarvoor moet ik toch even door mn fotos scrollen, wat me maar weer laat denken, "huh was dat deze maand, owja dat heb ik ook nog gedaan". Ik heb deze maand een hoop leuke dingen meegemaakt, zoals de 2 concerten/festivals in 1 weekend, wat echt super super gaaf was. Een van die concerten was een kpop concert wat uitgezonden werd op tv, en waar ik heeeeel toevallig als een foreigner wel 3x in voor kwam. Bij het andere concert was er een "publiekfotograaf" die het erg leuk vond heel veel fotos van mij en Sarah te maken.. Naja dat celebrity gevoel is op straat en bij dat soort dingen nog lang niet weg..
Naast die concerten was 18 19 20 oktober Chuseok, Koreaanse thanksgiving, wat basically just family time is met speciaal eten (oa superlekkere rijstcake), dus je gaat naar je grootouders. Voor mij was het de 18e en 19e bij mn appa s moeder zijn, haar man is al overleden dus diens graf hebben wij bezocht op de 19e. (Koreaanse graven zijn trouwens op bergen, superslim bedacht want het kost geen ruimte en bergen genoeg, maar dit betekent wel dat als het graf hoog op de berg is je een eindje kan klimmen.) We waren hier samen met het gezin van mn appas oudere broer, wat echt supergezellig was want die hebben 2 kleine kinderen, en nog een jonger broertje van mn appa. De 20e zijn we naar Seoul vertrokken waar mn ommas ouders wonen, 2 superlieve mensen, ik weet wel waar mn omma dr persoonlijkheid vandaan heeft. Samen met mn unni en oma een oud koreaans kaartspel gespeeld, de regels niet echt uitgelegd gekregen want alleen mn oma kende die en die kan geen engels dus eigenlijk dmv gewoon spelen en proberen geleerd hoe het gaat, en dat ging eigenlijk best leuk en goed. Het was vrij ingewikkeld maar tis wel een leuk spel om te spelen.
Het weekend na Chuseok naar Insadong geweest met mn familie op zaterdag en zondag samen met yuna unni en 2 vriendinnen van haar de zondag doorgebracht, ergens wat lunchen, rondhangen in het park in Anyang wat echt supermooi is en supergave fonteinen heeft en samen avondeten gegeten.
Tussen alles door verder gewoon naar school geweest. Inmiddels is iedereen een beetje gewend aan het feit dat ik daar rondloop dus alles is weer ietsje normaler dan eerst. Tijdens de lessen doe ik niks anders dan mn eigen dingen, wat inhoudt, beetje Koreaans doen, beetje Grieks doen, beetje mobielen en slapen. Meeste leraren boeit het niks wat ik doe en zijn gewoon gefocust op de klas. Bovendien kunnen ze toch vrijwel geen Engels. Laatst had mijn klas een Engels listening test, nou dat was me toch een partij sloom en fake niet te geloven, ontzettend overdreven uitgesproken en nog vonden mn klasgenoten dat het allemaal veelste snel ging. Helaas kon ik niet de hele test maken (dan had ik echt 100 gehad want het was zo makkelijk) omdat de helft van de vragen en antwoorden volledig koreaans was en voor mij niks van te maken was. De lessen zijn voor mij ook op geen enkele wijze te volgen, teveel en te snel koreaans, over de onderwerpen dus die vocabulair heb ik al helemaal niet. Opzich maakt dit de dagen af en toe wel wat lang, omdat je niet mee kan doen met de stof, en dat mis ik dan ook wel een beetje van Nederland. Toch zitten we elke dag gewoon lekker tot half 5 ong op school en blijven we moe elke dag. Het maakt niet veel uit wat je doet door de weeks of in het weekend en hoeveel je af en toe ook bijslaapt wanneer je kan, je blijft moe. Gelukkig merk ik, reisverslagen van anderen lezend, dat ik hierin niet de enige ben. Toch is het best vervelend vaak wat energieloos te zijn, maar we gaan gewoon door want we maken ook veel leuks mee.
Zo waren er examens vanaf vrijdag tot gister, waar ik geen deel in hoefde te nemen, wat dus een vakantie voor mij betekende.
Deze vakantie is vrij goed besteed al zeg ik het zelf. Aangezien we nogal moe waren donderdag op vrijdag gewoon even 13 uur geslapen, dat kon ik wel even gebruiken, en vervolgens mn moeders verjaardag gevierd door samen naar een warenhuis te gaan met mn unnis en omma en daar cadeautjes voor haar te kopen. Nog even naar de vrijdagavond worship in de kerk geweest en daarna savonds laat nog eventjes wat gegeten ergens.
Zaterdags samen met Iola, de dichtbijwonende Australische studente, en met een meisje, dat we hebben ontmoet in de bus naar huis van het kpop festival, en haar gezin en nog een moeder met een klein superlief meisje waar k echt van genoten heb, naar Suwon geweest waar een oud graf en hele vesting ligt bovendien was er een festival gaande op dat moment. Was echt superleuk en gezellig. Van fietsend een suikerspin maken naar een armbandje maken waarbij 2 leuke fotografen opdoken om ons op de foto te zetten.. tja hoe moet je dan rustig een armbandje rijgen, niet te doen. Een van de 2 vroeg me zelfs of ik niet ook even in de camera kon kijken.. Nja maar gewoon ff gedaan en niet veel later gingen ze beide gelukkig weg en kon ik rustig mn armbandje afmaken. Verder nog op de foto met een stel b-boys geweest die echt vet goed konden dansen, dat was heel wat allemaal want we hebben wel even moeten wachten tot zij weer omgekleed waren voor we het konden vragen maar t was gelukt. Na die foto gingen we verder lopen en kwamen we bij iets ander raars, een of ander traditioneel iets waarbij 2 mensen op 2 hele dikke lange touwen zaten die door heel veel mensen omhoog werden gehouden, en die bewogen naar elkaar toe ofso en gingen strijden ofso? Ik heb werkelijk geen idee. Wat ik wel weet is dat een van de vrouwen die echt bij het event hoorde en hielp sjouwen (dus niet een van de vele mensen uit het publiek die hielpen) mij ergens een schouderklopje gaf toen ze langskwamen, tja.. buitenlander... Na die aparte vertoning kwam een van de langste optochten die ik ooit heb gezien. Superveel mensen, van studenten, tot kinderen, tot volwassen en zelfs een paar foreigners :). Ik stond opzich best in het zicht en werd nogal veel aangestaard door een aantal mensen die in de optocht liepen. Zo kreeg ik een paar creepy smiles naar me toe of gewoon stares, waarvan eentje zo erg naar mij bleef kijken met zn hoofd gedraaid dat ie tegen degene voor hem opbotste, dat was toch vrij hilarisch om te zien. Tijdens die hele optocht kwam er ergens een fotograaf achter me staan, die ipv fotos van de optocht fotos van mij maakte, non-stop... voor eeuwen lang. Hij hield niet op tot wij zelf uiteindelijk naar huis gingen.. Tja toch raar gevoel geeft dat zo. Terwijl we naar het begin (waar de optocht vandaan kwam) liepen kwamen we nog een cameraman tegen die ons nog even voor een paar seconde heeft gefilmd, waarin Iola en ik gewoon lekker gek hebben gedaan als buitenlanders. Wat een aandacht voor mij zo allemaal, dat zijn we niet gewend in Nederland.
Die avond lekker gezellig samen met mn family op de bank een koreaanse film gekeken, toch gek altijd hoeveel je kan snappen zonder te snappen wat er gezegd wordt. T heette "The terror live" wat opzich best wat spannende momenten had, zo was er een moment dat ik en yuna unni allebei opsprongen van de bank omdat we zo schrokken haha, om vervolgens handen vasthoudend verder te kijken, heerlijk.
Zondags samen met Skye, de andere Australische, en Iola naar Seoul geweest de hele dag, als de echte EXO fangirls dat zij zijn, zijn wij naar het EXO cafe geweest, wat echt een hel was om te vinden, Koreaanse straten zijn zo onoverzichtelijk en google maps is zeker niet gemaakt voor Korea dat weten we ook maar weer, aangezien de straten daar niet eens op bestaan. Na het eindelijk gevonden te hebben ook nog maar even naar het geweldige Myeongdong geweest <3 wat hou ik van die plek.
Maandags was het dan tijd om het een en ander te regelen voor onze alien card (ja foreigners in korea zijn aliens want ze moeten een alien card hebben) wat inhield dat we naar school moesten. Dus ik en Iola samen in gewone kleren en full make-up naar school om die papieren te regelen, aangezien we wel even moesten wachten in de pauze tussen de examens onze klassen opgezocht, dan wordt je pas aangestaard als je zo door de school loopt. "Wow" heb ik meerdere keren gehoord, en heb meerdere grote ogen gezien, inclusief een hoooop van leraren zelf.. Na een hele hoop tijd gewacht te hebben dan toch onze spullen gekregen en vertrokken naar Anyangdong om dat gebied ook maar eens te verkennen en naar het geweldige Cafe Dani te gaan wat van een van de members van mijn favoriete kpop group is :)
Dinsdag dan naar Seoul geweest om de rest van de alien card te regelen, wat een gedoe allemaal zeg, maar het is gelukt.
Woensdag was dan de laatste examendag, en dit betekent dat mijn klasgenoten dan ook eindelijk de tijd hebben om met mij rond te hangen, dus nu het eindelijk kon dan met 2 vriendinnen naar Anyangdong gegaan, naar een attractie uit eten en naar de karaoke, wat supergezellig was.
Eerder konden we steeds niet iets leuks doen, steeds was het "lets do this or that and this.... after exams". Hier kunnen zij zelf ook weinig aan doen, want het Koreaanse schoolsysteem, en dit kan ik zeggen na hier 1,5 maand nu te zijn geweest, is echt fucked up. Leerlingen studeren de hele dag, van school naar hakwons na school waar ze verder studeren tot 10 uur als niet later en dan thuis nog doorgaan tot na middernacht om de volgende dag dan weer vroeg op school te zitten. Vind je het heel gek dat ze non-stop moe zijn. Maar veel andere keus hebben de leerlingen niet, er is te weinig plaats op universiteiten voor iedereen om te studeren, dus examens en goede cijfers ervoor zijn super super super belangrijk. Bovendien doet iedereen hetzelfde level, wat opzich best wel hoog ligt op sommige gebieden, tis vooral heel veel leren en uit het hoofd kennen tot in details toe. Ik ben wat dat betreft echt blij dat ik "maar" een exchange student ben en geen Koreaanse leerling hier op school.
Vandaag was dan de laatste dag van mijn vakantie, wat volgens mij mn laatste vakantie tot januari is.. Deze dag besteedt aan samen met mn family naar een exhibitie te gaan, superveel schilderijen echt superveel, maar wel leuk want dit soort dingen doe ik in nederland dan weer niet normaal gesproken. Ben alleen weer heerlijk moe ondanks mn 11 uur slapen, ik weet ook niet hoe ik het doe maargoed morgen dus weer lekker een dagje op school doorbrengen en alweer een druk weekend voor de boeg.
Was dit verslag eigenlijk gister al begonnen maar toen ik bijna in slaap viel dacht ik toch maar morgen afmaken, zo zie je maar weer hoe het hier gaat haha.